Alzheimer και διατροφή

Με την συνεχής γήρανση του πληθυσμού, η πρόβλεψη είναι ότι, από το 2030 το 20 τοις εκατό των ατόμων άνω των 65 ετών θα έχουν άνοια ή νόσο του Alzheimer, τα πρώτα συμπτώματα της οποίας είναι η κατάθλιψη, ευερεθιστότητα, σύγχυση και αμνησία. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εσφαλμένα υποθέτουν ότι ελλείψει της μνήμης και της συγκέντρωσης είναι ένα αναπόφευκτο μέρος της διαδικασίας γήρανσης.

Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι σε σχετικά πιο μικρές ηλικίες θα μπορούσε να αρχίσει ήδη από τα 45. Τα καλά νέα είναι ότι ένας αριθμός ενθάρρυνσης της έρευνας δείχνει ότι ο κίνδυνος της άνοιας και του Αλτσχάιμερ θα μπορούσε να μειωθεί κατά τα πρώτα στάδια, με μια συνολική βέλτιστη διατροφική προσέγγιση. Η ισχυρότερη απόδειξη μέχρι σήμερα σχετίζεται με τα αυξημένα επίπεδα ομοκυστεΐνης, η οποία προβλέπει τον κίνδυνο και μπορεί να προκαλέσει και το είδος της βλάβης του εγκεφάλου που φαίνεται στο Αλτσχάιμερ, προκαλείται από την έλλειψη των βιταμινών Β, ιδιαίτερα Β12, η οποία όλο και απορροφάται ελάχιστα με την αύξηση της ηλικίας.

Έρευνες δείχνουν ότι μια διατροφική προσέγγιση μπορεί να επηρεάσει την γνωσιακή πτώση ή τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Alzheimer, περιλαμβάνοντας ωμέγα-3 (DHA), αντιοξειδωτικά όπως η βιταμίνη Ε (λόγω της φλεγμονώδους φύσης του AD) και ακετυλοχολίνη που αποτελεί βασικό τμήμα της λειτουργίας της μνήμης, που συχνά είναι ανεπαρκής σε άτομα που πάσχουν από Alzheimer.

Τι προκαλεί άνοια και Alzheimer

Το Alzheimer είναι μια πολύπλοκη ασθένεια χωρίς ενιαία αιτία, αλλά με πολλούς εισφορείς. Πολλοί ερευνητές έχουν πλέον συγκλίνει με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για μια εκφυλιστική φλεγμονώδη ασθένεια που καταστρέφει ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται έσω κροταφικός λοβός. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ελαττωματική διατροφή και ορισμένων αρνητικών παραγόντων του τρόπου ζωής, όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις, και οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη λύση πρέπει να περιλαμβάνει ριζικές αλλαγές στη διατροφή ενός ατόμου. Οι παράγοντες συντελούν στην εμφάνιση της νόσου περιλαμβάνουν:

• Αύξηση της ομοκυστεΐνης και έλλειψη των βιταμινών Β
• Έλλειψη ωμέγα-3 λιπαρά
• Μεταβολικό σύνδρομο, αντίσταση στην ινσουλίνη, disglycemia και διαβήτη
• Υπερβολικό άγχος και την ορμόνη του στρες κορτιζόλη
• Ανεπάρκεια ακετυλοχολίνης
• Έλλειψη αντιοξειδωτικών θρεπτικών συστατικών
• Μια γενετική προδιάθεση
• Η έλλειψη ενός δραστήριου τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής και πνευματικής άσκησης.

Οι ισχυρότερες ενδείξεις μέχρι σήμερα αφορούν τα αυξημένα επίπεδα ομοκυστεΐνης, τα οποία προειδοποιούν για τον κίνδυνο και μπορούν να προκαλέσουν το είδος εγκεφαλικής βλάβης που παρατηρείται στο Αλτσχάιμερ, που προκαλείται από την έλλειψη βιταμινών Β, ιδιαίτερα του B12, που απορροφάται όλο και λιγότερο με την ηλικία.

Δίαιτα και Διατροφή

• Βιταμίνες ομοκυστεΐνης και Β

Η μόνη, θρεπτική ανακάλυψη είναι ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι έντονα συνδεδεμένος με τα επίπεδα του τοξικού αμινοξέος ομοκυστεΐνης. Όσο χαμηλότερο είναι το επίπεδό της, καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής σας, τόσο μικρότερες είναι οι πιθανότητές σας να αναπτύξετε σοβαρή μείωση της μνήμης. Η ομοκυστεΐνη είναι μια νευροτοξίνη ικανή να προκαλέσει άμεση βλάβη στο μέσο κροταφικό λοβό, το οποίο είναι η περιοχή του εγκεφάλου που εκφυλίζεται ταχέως κατά τη διάρκεια της νόσου. Η ομοκυστεΐνη μειώνεται εύκολα με πρόσληψη βιταμίνης Β.

• Αντιοξειδωτικά

Οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις σημαίνουν πάντοτε αυξημένη παραγωγή οξειδωτικών και επομένως αυξημένη ανάγκη για αντιοξειδωτικά όπως η βιταμίνη Α, η βήτα-καροτίνη και οι βιταμίνες C και Ε, οι οποίες έχουν αποδειχθεί ότι είναι χαμηλές σε όσους πάσχουν από Alzheimer's. Άλλα αντιοξειδωτικά, όπως η κυστεϊνη, η γλουταθειόνη, το λιποϊκό οξύ, οι ανθοκυανιδίνες και το συνένζυμο Q10 και η μελατονίνη μπορεί επίσης να αποδειχθούν σημαντικά. Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τρώμε περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, τουλάχιστον έξι μερίδες την ημέρα, και λιπαρά ψάρια και σπόρους.

Η βιταμίνη Ε φαίνεται να έχει μια προστατευτική επίδραση. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης Αλτσχάιμερ ήταν 67% χαμηλότερος σε άτομα με υψηλή πρόσληψη βιταμίνης Ε, σε σχέση με τα άτομα με χαμηλή πρόσληψη.

• Το άγχος, η κορτιζόλη και η απώλεια μνήμης

Υπό παρατεταμένο στρες, το σώμα παράγει την ορμόνη των επινεφριδίων κορτιζόλη. Μια έχει δείξει ότι αν και η κορτιζόλη είναι μια ισχυρή αντιφλεγμονώδης ορμόνη τα αυξημένα επίπεδα

κορτιζόλη μπορεί να βλάψουν τον εγκέφαλο. Σε μελέτες με αρουραίους διαπίστωσε ότι δύο εβδομάδες επαγόμενου στρες τα αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης προκαλούν την εμφάνιση των δενδριτών, εκείνων των συνδέσεων μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων να ζαρώνουν. Πιστεύετε ότι η απώλεια εγκεφαλικών κυττάρων στη γήρανση και στο Αλτσχάιμερ μπορεί εν μέρει να οφείλεται σε υψηλά επίπεδα κορτιζόλης και συνιστάτε η λήψη των κορτικοστεροειδή φάαρμάκων να μην χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ άλλα σε ασθενής με ιατρικά προβλήματα όπως το άσθμα ή η αρθρίτιδα.

• Ακετυλοχολίνη, ενισχυτές της μνήμη

Όποιες και αν είναι οι αιτίες που συμβάλλουν στη βλάβη του εγκεφάλου που παρατηρείται στο Αλτσχάιμερ, όταν εμφανιστεί η εγκεφαλική βλάβη, υπάρχει απώλεια μνήμης. Η κατανόηση του πώς συμβαίνει αυτό ανοίγει τους δρόμους για θεραπεία.

Μια μνήμη δεν κρατιέται σε μία, αλλά σε μερικά εγκεφαλικά κύτταρα ενωμένα σε ένα δίκτυο. Η ίδια η μνήμη θεωρείται ότι έχει τεθεί σε αποθήκευση από τον νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη και αποθηκεύεται μεταβάλλοντας τη δομή ενός μορίου που ονομάζεται RNA μέσα στα εγκεφαλικά κύτταρα. Το μεταιχμιακό σύστημα, το οποίο βρίσκετε στην κορυφή του στελέχους του εγκεφάλου, θα πρέπει τότε να αποφασίσει αν η μνήμη αξίζει να διατηρηθεί. Η αμυγδαλή, μέρος του μεταιχμιακού συστήματος, αποφασίζει για της συναισθηματικές μνήμες, ενώ ο ιππόκαμπος αποφασίζει για τις άλλες. Στο Αλτσχάιμερ ο ιππόκαμπο χάνει την ικανότητά του να αρχειοθετεί μνήμες, με αποτέλεσμα την αδυναμία δημιουργίας νέων. Οι άνθρωποι με Αλτσχάιμερ παρουσιάζουν επίσης αξιοσημείωτη έλλειψη σε ακετυλοχολίνη, χωρίς αμφιβολία σε μεγάλο βαθμό επειδή αυτές οι ακετυλοχολίνες που παράγουν τα κύτταρα του εγκεφάλου υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν. Ακόμα κι αν μια μνήμη είναι άθικτη, χωρίς επαρκή ακετυλοχολίνη δεν μπορεί να συνδεθεί με άλλο μέρος της μνήμης. Για παράδειγμα, γνωρίζετε το πρόσωπο, αλλά δεν μπορείτε να θυμηθείτε το όνομα.