Ανοσολογική απόκριση και τοξικότητα στις λεκτίνες!

Τι είναι οι λεκτίνες;

Οι λεκτίνες είναι ένας τύπος πρωτεΐνης που μπορούν να συνδεθούν με κυτταρικές μεμβράνες. Είναι δεσμευτικές με τη ζάχαρη και είναι το γλυκο τμήμα των γλυκοσυζευγμάτων στις μεμβράνες. Οι λεκτίνες προσφέρουν έναν τρόπο για να κολλήσουν τα μόρια μεταξύ τους χωρίς να εμπλακεί το ανοσοποιητικό σύστημα, που μπορούν να επηρεάσουν την αλληλεπίδραση κυττάρου-κυττάρου. Οι λεκτίνες είναι άφθονες στα όσπρια και τα δημητριακά, και οι περισσότερες βρίσκονται συνήθως στο τμήμα του σπόρου που γίνεται φύλλα αλλά και στο περίβλημα του σπόρου. Επίσης, βρίσκεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα και σε ορισμένα λαχανικά. Ενώ το περιεχόμενο λεκτίνων στα τρόφιμα είναι αρκετά σταθερό, η γενετική αλλοίωση των φυτών έχει δημιουργήσει κάποιες διακυμάνσεις. Οι λεκτίνες στα φυτά είναι μια άμυνα ενάντια σε μικροοργανισμούς, παράσιτα και τα έντομα. Μπορούν επίσης να είναι ένας τρόπος για τους σπόρους για να παραμείνουν άθικτοι καθώς περνούν μέσα από το πεπτικό σύστημα των ζώων, για διασπορά αργότερα. Οι λεκτίνες είναι ανθεκτικές στην ανθρώπινη πέψη και εισέρχονται στο αίμα αμετάβλητες.

Γιατί οι λεκτίνες είναι τόσο σημαντικές;

Οι λεκτίνες πιστεύεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην λειτουργία του ανοσοποιητικού, την κυτταρική ανάπτυξη, τον κυτταρικό θάνατο, και τη ρύθμιση του σωματικού λίπους.

Ανοσολογική απόκριση και τοξικότητα στις λεκτίνες!

Επειδή δεν μπορούμε να χωνέψουμε τις λεκτίνες, συνήθως παράγουμε αντιβιοτικά γι’αυτές. Σχεδόν όλοι μας έχουμε αντισώματα σε ορισμένες διαιτητικές λεκτίνες στο σώμα τους. Ορισμένα τρόφιμα μπορεί ακόμη και να γίνουν αφόρητα για κάποιον μετά από μια αλλαγή στο ανοσοποιητικό σύστημα ή κάποιο τραύμα του εντέρου. Η παρουσία συγκεκριμένων λεκτινών μπορεί να διεγείρει μια απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος. Υπάρχουν μερικές λεκτίνες που κανείς δεν πρέπει να τις καταναλώνει. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί δεν βλέπετε να φυτρώνουν κόκκινα φασόλια; Λόγω της φυτοαιμοσυγκολλητίνης, μια λεκτίνη που μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση από το κόκκινο φασόλι. Η δηλητηρίαση προκαλείται συνήθως από την κατάποση ωμών, εμποτισμένων φασολιών. Λίγα, το πολύ τέσσερα με πέντε ωμά φασόλια μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα. Τα ωμά φασόλια περιέχουν από 20.000 έως 70.000 μονάδες λεκτίνης, ενώ τα πλήρως βρασμένα φασόλια περιέχουν συνήθως μεταξύ 200 και 400 μονάδες.

Ευεργετικές λεκτίνες!

Ενώ πολλοί τύποι λεκτινών μπορούν να προκαλέσουν αρνητικές αντιδράσεις στο σώμα, υπάρχουν από την άλλη μπορούν να προάγουν την υγεία και μπορούν να μειώσουν τη συχνότητα εμφάνισης ορισμένων ασθενειών. Επιπλέον, το σώμα χρησιμοποιεί τις λεκτίνες για να επιτύχει πολλές βασικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων της προσκόλλησης από κύτταρο σε κύτταρο, της φλεγμονώδης διαμόρφωσης και του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου.

Η κατάποση λεκτινών μπορεί να προκαλέσει τυμπανισμό. Η κατανάλωση οσπρίων και δημητριακών σε ακατέργαστη μορφή μπορεί ακόμη να προκαλέσει ναυτία, διάρροια και εμετό. Πράγματι, οι ερευνητές εικάζουν ότι πολλές προφανείς αίτιες βακτηριακής τροφικής δηλητηρίασης μπορεί στην πραγματικότητα να είναι δηλητηρίαση από λεκτίνη.

Οι λεκτίνες και το εντερικό τοίχωμα!

Οι λεκτίνες μπορεί να βλάψουν την εντερική επένδυση. Ως τρόφιμο που περνά μέσα από το έντερο, προκαλεί πολύ μικρή βλάβη στην επένδυση της γαστρεντερικής οδού. Κανονικά τα κύτταρα επιδιορθώνουν αυτή τη ζημιά γρήγορα. Από τη στιγμή που ο σκοπός της επένδυσης του εντέρου είναι να αφήνει τα καλά πράγματα στο παρελθόν και να κρατήσει τα κακά πράγματα, είναι σημαντικό για το κυψελοειδές σύστημα επισκευής να λειτουργεί σε πλήρη απόδοση. Αλλά οι λεκτίνες μπορούν να αμβλύνουν αυτή την ταχεία ανοικοδόμηση. Τα κύτταρα μας δεν μπορούν να αναγεννηθούν τόσο γρήγορα όσο χρειάζεται για να κρατήσει την εντερική επένδυση ασφαλή. Έτσι, οι φυσικές άμυνες του εντέρου μας βρίσκονται σε κίνδυνο αφού η ζημία που επέρχεται και το έντερο μπορεί να γίνει "διαρροή", επιτρέποντας διάφορα μόρια (συμπεριλαμβανομένων πράγματα που δεν θέλουμε) να περάσουν μπροστά και πίσω μέσα στο τοίχωμα του εντέρου. Ενδέχεται επίσης να μην απορροφήσει άλλα σημαντικά πράγματα, όπως βιταμίνες και ανόργανα συστατικά. Όταν οι λεκτίνες επηρεάσουν το τοίχωμα του εντέρου, μπορεί επίσης να προκαλέσουν μια ευρύτερη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος ως άμυνα του οργανισμού και κινούνται για να επιτεθούν τους εισβολείς. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν δερματικά εξανθήματα, πόνο στις αρθρώσεις, και γενικά φλεγμονή. Άλλες χρόνιες παθήσεις μπορεί να συσχετιστούν με διαρροή στο έντερο, για παράδειγμα, οι ερευνητές έχουν ακόμα σημειώσει ότι τα παιδιά με αυτισμό έχουν πολύ υψηλά ποσοστά διαρροής του εντέρου και παρόμοιες φλεγμονώδεις νόσους της γαστρεντερικής οδού. Όταν κάποιος πάσχει από το σύνδρομο της νόσου του ευερέθιστου εντέρου ή του Crohn, η επένδυση του εντέρου φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητη σε τροφές που είναι πλούσιες σε λεκτίνες. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην υψηλή κινητικότητα των κυττάρων και στο μεγάλο πληθυσμό ανώριμων κυττάρων. Αυτά τα ανώριμα κύτταρα έχουν άφθονα σημεία για να επισυνάψουν λεκτίνες. Οι επιδράσεις των διατροφικών λεκτινών εκτείνονται μόνο για όσο διάστημα βρίσκονται στο σώμα, και οι επιπτώσεις μπορεί να μειωθούν με την κατανάλωση μιας ποικιλία από φρούτα, λαχανικά (και όχι υψηλές ποσότητες ενός τύπου) και τρόφιμα με ωφέλιμα βακτήρια (π.χ., που έχουν υποστεί ζύμωση).

Λεκτίνες και σπόροι!

Οι ανεπεξέργαστοι σπόροι είναι πιο θρεπτικοί από τις εξευγενισμένες εκδόσεις επειδή περιέχουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Ωστόσο, παρέχουν επίσης πιο πολλές λεκτίνες. Τώρα μπορούμε να καταναλώνουμε τα προϊόντα ολικής άλεσης. Οι πρόγονοί μας κατανοούν την έννοια της «επιβίωσης του ισχυρότερου», και βρήκαν μια λύση στο πρόβλημα των λεκτινών. Η ενυδάτωση, η ζύμωση, η βλάστηση και το μαγείρεμα θα μειώσουν τις λεκτίνες και θα απελευθερώσουν τις καλές θρεπτικές ουσίες. Το περιεχόμενο των λεκτινών στα τρόφιμα διαφέρει από χρόνο σε χρόνο και από καλλιέργεια σε καλλιέργεια. Οι λεκτίνες στα σιτηρά, στα δημητριακά, στα γαλακτοκομικά και στα όσπρια συνδέονται συχνά με προβλήματα στο πεπτικό σύστημα. Τα όσπρια και τα θαλασσινά είναι οι πιο άφθονες πηγές λεκτινών στις περισσότερες δίαιτες.

Πως μπορούμε να μειώσουμε ή να εξουδετερώσουμε τις λεκτίνες!

1. Με βλάστηση!

Η βλάστησης των σπόρων ή των φασολιών μειώνουν την περιεκτικότητα σε λεκτίνες. Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια της βλάστησης, οι περισσότερες λεκτίνες απενεργοποιούνται. Σε μερικές περιπτώσεις, η δραστικότητα της λεκτίνης ενισχύεται με βλάστηση. Οι λεκτίνες σε ορισμένα δημητριακά και φασόλια είναι το περίβλημα του σπόρου. Όσο βλασταίνει, το φυτό εξαλείφονται οι λεκτίνες.

Μούλιασμα και μαγείρεμα!

Μουλιάστε τα φασόλια και τα όσπρια κατά τη διάρκεια της νύχτας, και να αλλάζετε το νερό συχνά. Στραγγίστε και ξεπλύνετε πάλι πριν από το μαγείρεμα. Η προσθήκη διττανθρακικού νατρίου (γνωστό και ως μαγειρική σόδα) στο νερό μπορεί να βοηθήσει στην εξουδετέρωση περαιτέρω των λεκτινών.

Ζύμωση!

Η ζύμωση επιτρέπει ευεργετικά βακτήρια να αφομοιωθούν και να μετατραπούν σε πολλές από τις βλαβερές ουσίες. Αυτό μπορεί να συμβαίνει γιατί η πιο υγιεινοί πληθυσμοί κολλάνε με τη ζύμωση στα προϊόντα σόγιας όπως το τόφου. Ακόμη και ορισμένα λαχανικά, όπως το λάχανο, μπορεί να έχουν λιγότερες αντιθρεπτικά συστατικά όταν έχουν υποστεί ζύμωση. Καλλιέργειες με ιστορικό διατροφικών σιτηρών, παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιήσει κάποια μορφή ζύμωσης για την αντιμετώπιση κόκκων. Αν έχετε φάει ψωμί μαγιάς ή μπύρα, έχετε καταναλώσει σπόρους που έχουν υποστεί ζύμωση. Δεν είναι ότι όλες οι λεκτίνες καταστρέφονται ολοσχερώς με αυτές τις μεθόδους, μερικές ιδιαίτερα επίμονες λεκτίνες στα φασόλια παραμένουν ανεξάρτητα από το πόσο χρονοβόρα είναι η θεραπεία. Έτσι, αυτές οι τεχνικές δεν μειώνουν εντελώς τις αρνητικές συνέπειες για τον καθένα.