Ιουλία Χαριστού ΔιατροφολόγοςΧρήσιμα άρθραΔιατροφή και HashimotoΘυρεοειδίτιδα Hashimoto: πώς να ανακουφίσετε τα συμπτώματα με τη διατροφή.

Σήμερα μιλάμε για αυτοάνοσες ασθένειες, ιδιαίτερα για τη θυρεοειδίτιδα Hashimoto, επίσης γνωστή ως χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα ή αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα.

Ως αυτοάνοσο νόσημα ορίζεται η ασθένεια που μεταβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλώντας δυσλειτουργία του λόγω μη φυσιολογικών ή αυτοάνοσων αποκρίσεων. Με άλλα λόγια, το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου που πάσχει από αυτοάνοσο νόσημα επιτίθεται σε συστατικά ή κύτταρα του οργανισμού, προσδιορίζοντας έτσι μια λειτουργική ή ανατομική αλλοίωση της πάσχουσας περιοχής.

Σε άτομα που πάσχουν από θυρεοειδίτιδα Hashimoto, το ανοσοποιητικό σύστημα στοχεύει τον θυρεοειδή, λανθασμένα «πολεμώντας» τον και προκαλώντας φλεγμονή και αδυναμία του οργάνου να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει τη συσσώρευση λεμφοκυττάρων στον αδένα, τα οποία παράγουν αντισώματα κυκλικά, ξεκινώντας έτσι την αυτοάνοση διαδικασία.

Αυτή η παθολογία συχνά οδηγεί σε μείωση της λειτουργίας του θυρεοειδούς, προκαλώντας έτσι υποθυρεοειδισμό και τη σχετική επιβράδυνση του βασικού μεταβολισμού.

Θυρεοειδίτιδα Hashimoto: συμπτώματα

Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι η μεγέθυνση του θυρεοειδούς αδένα που μερικές φορές μπορεί να φανεί ακόμη και με γυμνό μάτι. Άλλα συμπτώματα είναι συχνά μεταβλητά και μερικές φορές δεν εντοπίζονται μόνο στο προσβεβλημένο όργανο:

  • Εύκολη αύξηση βάρους
  • Δυσκολία στην απώλεια βάρους
  • Πόνος στις αρθρώσεις και/ή στους μυς (ινομαλγία)
  • Εκτεταμένη κόπωση
  • Επιβράδυνση της καρδιακής δραστηριότητας
  • Αργό έντερο
  • Δυσκολία συγκέντρωσης (ομίχλη του εγκεφάλου)
  • Αλλαγές διάθεσης και κατάθλιψη

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto επηρεάζει τις γυναίκες ηλικίας μεταξύ 30 και 65 ετών περισσότερο από τους άνδρες.

Θυρεοειδίτιδα Hashimoto και ο ρόλος του διατροφολόγου

Είναι προφανές ότι η νόσος θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την υποστήριξη ενδοκρινολόγου, ο οποίος θα αναθέσει στον ασθενή την απαραίτητη φαρμακολογική θεραπεία.

Ωστόσο, ο ρόλος του διατροφολόγου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ σημαντικός. Η σωστή πρόσληψη ορισμένων τροφών μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα μέχρι να εξαφανιστούν σχεδόν εντελώς τα αποτελέσματα.

Το θεμελιώδες διατροφικό στοιχείο είναι το σελήνιο, το οποίο υπάρχει σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις σε ορισμένα τρόφιμα που καταναλώνουμε συχνά. Προφανώς η σωστή ποσότητα σεληνίου πρέπει να προέρχεται από μια ισορροπημένη διατροφή, χαμηλή σε λιπαρά τρόφιμα και πλούσια σε προϊόντα ολικής αλέσεως που περιέχουν αντιοξειδωτικά.

Είναι περαιτέρω σημαντικό να αυξηθεί η χρήση τροφών πλούσιων σε ωμέγα 3 λιπαρά οξέα (αποξηραμένα φρούτα, σπόροι και λιπαρά ψάρια).

 

Επίσης πρέπει να προστεθούν τρόφιμα με υψηλή συγκέντρωση βιταμινών από τις ομάδες A, C και E, που θεωρούνται φυσικά αντιοξειδωτικά (εσπεριδοειδή, καρότα, αποξηραμένα φρούτα, ακτινίδιο, φασκόμηλο, δεντρολίβανο, πιπεριές, ντομάτες, κολοκύθα, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, κουρκουμάς και τζίντζερ).

 

 

 

Πίσω →