Κέικ σοκολάτας με αμύγδαλα.

Υλικά

• ½ φλ. νιφάδες βρώμης
• 1/3 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1/3 φλ. σιτάλευρο
• ½ φλ. baking powder
• ¼ φλ. βούτυρο
• 100 γρ σοκολατα χωρις γαλα σε τρίμμα
• ¾ φλ. μαύρη ζάχαρη
• 1 αβγό
• 1 κ.γ βανίλια
• ½ φλ. ξεφλουδισμένα και ψιλοκομμένα αμύγδαλα
• Λίγο αλάτι

Εκτέλεση

1. Βουτυρώνετε ένα ταψί και προθερμαίνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου. Απλώνετε στο ταψί μια στρώση αλουμινόχαρτο και βουτυρώνετε ξανά.
2. Σε ένα μπολ ανακατεύετε τις νιφάδες βρώμης, το αλεύρι, το σιτάλευρο το baking powder και το αλάτι και τα αφήνετε στην άκρη.
3. Λιώνετε το βούτυρο σε χαμηλή φωτιά, ενώ ρίχνετε και τη μαύρη ζάχαρη, ανακατεύοντας, μέχρι να πάρει βράση. Προσθέτετε τα αβγά, τη βανίλια και τα υπόλοιπα υλικά που έχετε κρατήσει στο μπολ. Ανακατεύετε συνέχεια καλά και προσθέτετε το ¼ του φλιτζανιού αμύγδαλα.
4. Ρίχνετε το μείγμα σε ένα ταψάκι και το απλώνετε με μια σπάτουλα για να πάει παντού. Από πάνω ρίχνετε τα υπόλοιπα αμύγδαλα και ψήνετε για 18-20 λεπτά. Για να είστε σίγουροι ότι είναι έτοιμο, «βυθίστε» μια ξύλινη οδοντογλυφίδα στο κέικ. Αν βγαίνει στεγνή αλλά με λίγα «ψίχουλα» το γλυκό είναι έτοιμο.
5. Βγάζετε το γλυκό από το φούρνο και το αφήνετε να κρυώσει για 15 λεπτά. Το κόβετε σε κομμάτια. Μπορείτε να το διατηρήσετε σε θερμοκρασία δωματίου για 3 μέρες.

Διατροφική αξία 
Ένα γλύκισμα με σχετικά λίγες θερμίδες, το οποίο θα σας προσφέρει συγχρόνως υδατάνθρακες, πρωτεϊνες και φυτικές ίνες.

Συμβουλή του διαιτολόγου  : Νιφάδες βρώμης + αμύγδαλα Αργή απελευθέρωση ενέργειας, παρατεταμένος κορεσμός πείνας. Οι ωμές νιφάδες βρώμης είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες βραδείας απελευθέρωσης και φυτικές ίνες, αλλά όταν τις βράζουμε για να τις κάνουμε χυλό ή τις μουλιάζουμε, τότε ο γλυκαιμικός τους δείκτης αυξάνεται. Συνδυάζοντας όμως τις νιφάδες βρώμης με άψητα και ανάλατα αμύγδαλα, τα οποία περιέχουν πρωτεΐνες, ωφέλιμα λιπαρά και φυτικές ίνες, επιβραδύνεται η απελευθέρωση των υδατανθράκων στο αίμα και έτσι σταματά η απότομη άνοδος του μεταγευματικού σακχάρου, άρα και η αυξημένη παραγωγή ινσουλίνης. Παράλληλα, ενισχύεται η θρεπτικότητα του γεύματος, προκαλείται μεγαλύτερη στομαχική πληρότητα και περιορίζεται η επιθυμία για περαιτέρω κατανάλωση τροφής.