Ακολουθήστε μας στο Instagram
Το άγχος μπορεί να έχει επιζήμιες επιδράσεις στην υγεία μας και φαίνεται να συμβάλλει στην ανάπτυξη αυτοάνοσων νοσημάτων. Ωστόσο, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά για τη φυσιολογία αυτής της σχέσης. Νέες έρευνες δείχνουν ότι τα βακτήρια που ζουν στο έντερο μας μπορεί να εμπλέκονται. Οι ερευνητές διαπίστωσαν σε έρευνα που έγινε σε ποντίκια ότι οι μεταβολές στα εντερικά βακτήρια που προκλήθηκαν από το άγχος προκάλεσαν αντίδραση στα ανοσοκύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και αύξησαν την πιθανότητα το σώμα να επιτεθεί στον ίδιο του τον ευατό.
"Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ισχυρή αλληλεπίδραση μεταξύ του ανοσοποιητικού συστήματος και της μικροχλωρίδας του εντέρου. Υπάρχουν εκατομμύρια μικρόβια στην γαστρεντερική μας οδό, τα οποία φέρουν το δικό τους γονιδίωμα. Γνωρίζοντας πώς τα βακτηριακά γονίδια λειτουργούν μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς τα αυτοάνοσα νοσήματα συνδέονται με το άγχος. Στην έρευνα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το άγχος άλλαξε τη σύνθεση του μικροβιώματος καθώς και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζονταν τα μικροβιακά γονίδια.
Οι αυτοάνοσες καταστάσεις είναι μεταβλητές μεταξύ των διαφόρων προσβεβλημένων ατόμων και η εξακρίβωση των αιτιών μπορεί να είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η γενετική και το περιβάλλον είναι και οι δύο σημαντικοί παράγοντες για τους περισσότερους ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα.
Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τις περιβαλλοντικές επιρροές στα αυτοάνοσα νοσήματα, καθώς θα μπορούσαν εύκολα να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της νόσου. Δύο ομάδες ποντικών χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα. Η μια ομάδα έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα επιθετικό ποντίκι, κι έτσι βίωσε άγχος, ενώ η άλλή όχι. Μετά από δέκα ημέρες, το μικροβίωμα των στρεσαρισμένων ποντικών ήταν διαφορετικό από τα άλλα ποντίκια. Παρουσίασαν υψηλά επίπεδα ορισμένων βακτηριακών στελεχών συμπεριλαμβανομένων δύο, Bilophila και Dehalobacterium, τα οποία επίσης βρέθηκαν σε υψηλές ποσότητες σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι τα μικρόβια στα ποντίκια που είχαν υποστεί στρες είχαν τη δυνατότητα να μετακινούνται σε άλλα μέρη του σώματος, όπως οι λεμφαδένες, όπου μπορούσαν να διεγείρουν μια ανοσοαπόκριση. Μια ανάλυση των ποντικιών φαίνεται να υποστηρίζει αυτή την ιδέα. είχαν υψηλά επίπεδα ενός τύπου ανοσοκυττάρων, τα οποία συνδέονται με τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Αυτή η έρευνα έχει προτείνει μια πιθανή συσχέτιση μεταξύ άγχους και ασθένειας, αλλά θα χρειαστεί πολύ περισσότερη δουλειά τόσο για να επιβεβαιωθεί η αιτιολογία όσο και για να αναπαραχθούν τα ευρήματα στον άνθρωπο. Δεν αρκεί να μελετήσουμε τη σύνθεση, την αύξηση ή την μείωση ενός είδους. Πρέπει επίσης να κατανοήσουμε πώς το μικροβίωμα αλλάζει ανάλογα με τη συμπεριφορά . Αν έχουμε αυτές τις πληροφορίες, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε θεραπευτικές μικροβιακές παρεμβάσεις.