Παίρνεις ληγμένα τρόφιμα ; 

Για πέταμα
Τα ληγμένα τρόφιμα που περιέχουν πολύ νερό και λίπος είναι επικίνδυνα και πρέπει να πεταχτούν αμέσως. Τέτοια προϊόντα είναι τα αλλαντικά, λαχανικά οι σος, οι μαρμελάδες, οι χυμοί, τα δημητριακά, οι ξηροί καρποί, το ψωμί, οι κομπόστες και όσα άλλα μπορούν να σαπίσουν ή να μουχλιάσουν. Κάποια από αυτά μπορούν να σωθούν, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος τους, αρκεί να αφαιρεθεί το μουχλιασμένο τμήμα τους, όπως στο ψωμί για παράδειγμα, εκτός όταν είναι κομμένο σε φέτες οπότε θα πρέπει να πεταχτούν όλες. Στο σύνολο του επίσης πρέπει να πεταχτούν τα δημητριακά και οι ξηροί καρποί ακόμη και όταν έχει μουχλιάσει ένας μόνο σπόρος. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στον κιμά, στα πουλερικά και στα αλλαντικά που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές δηλητηριάσεις, όπως σαλμονέλα για παράδειγμα.

Εξίσου επικίνδυνες όμως είναι οι ληγμένες κονσέρβες και οι πλαστικές συσκευασίες τροφίμων, που φουσκώνουν όταν είναι χαλασμένες και πρέπει να πεταχτούν αμέσως. Χωρίς να ανοιχτούν.
Με εξαίρεση τα δημητριακά και τους ξηρούς καρπούς, μπορούν τα περισσότερα μουχλιασμένα τρόφιμα να σωθούν με την αφαίρεση του μουχλιασμένου τμήματος,, όσο βαθύτερα κοπούν τόσο το καλύτερο, αρκεί το μουχλιασμένο κομμάτι να αποτελεί τμήμα ενός μεγάλου και άκοφτου τροφίμου, όπως ενός ολόκληρου σαλαμιού για παράδειγμα. Το ίδιο δεν ισχύει όμως με τα τεμαχισμένα τρόφιμα, όπως στις φέτες σαλαμιού για παράδειγμα διότι η μούχλα είναι μεταδοτική και είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς ποιες φέτες έχουν «αρπάξει » και ποιες όχι. Το γνωστό νομικό ρητό «αθώος μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο» δεν ισχύει εδώ και τα ύποπτα τρόφιμα πρέπει να πετάγονται ακόμη και όταν υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες.


Οι ημερομηνίες λήξης που αναγράφονται πάνω στα τρόφιμα προσφέρουν βέβαια κάποια προστασία, όμως ακόμη μεγαλύτερη προσφέρουν τα αισθητήρια όργανα του ανθρώπου, που ξεχωρίζουν αμέσως τα χαλασμένα τρόφιμα από την όψη, τη μυρωδιά, τη γεύση και την υφή τους.
Πολλοί άνθρωποι κάνουν το εξής λάθος: γεμίζουν το ψυγείο τους με κάθε λογής τρόφιμα και σε ποσότητες δυσανάλογες με τις άμεσες ανάγκες τους, με αποτέλεσμα να χάνουν τον έλεγχο της κατάστασης και να πετάνε πολλά ληγμένα τρόφιμα.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει κάποτε να μιμηθούμε τους Ευρωπαίους, που αγοράζουν μόνο μικρές ποσότητες από τα ευαίσθητα τρόφιμα, 50-200 γραμμάρια, τις οποίες ανανεώνουν κάθε 2-3 μέρες και με αυτό τον τρόπο ελέγχουν απόλυτα την κατάσταση, τρώνε πάντοτε φρέσκα προϊόντα και δεν πετάνε τίποτα.
Με τακτικό έλεγχο των τροφίμων που υπάρχουν στο ψυγείο και με τη άμεση απομάκρυνση των χαλασμένων μπορεί να γίνει μεγάλη οικονομία στα τρόφιμα, διότι ένα χαλασμένο κεράσι μπορεί να σαπίσει όλα τα υπόλοιπα και αυτό ισχύει για όλα τα φρούτα και λαχανικά.
Με δεδομένο ότι οι ημερομηνίες λήξεως αναγράφονται μόνο στις συσκευασίες και όχι στα προϊόντα που αγοράζονται με το κιλό, η προστασία που προσφέρουν είναι ελάχιστη, διότι τα τυποποιημένα προϊόντα που υπάρχουν στα ψυγεία των ελληνικών νοικοκυριών είναι ελάχιστα συγκριτικά με τα χύμα.


INFO
Τα φρέσκα τρόφιμα είναι πάντοτε πιο νόστιμα. Το τυρί για παράδειγμα αντέχει αρκετές μέρες στο τάπερ μέσα στο ψυγείο, όμως κάθε μέρα στεγνώνει και χάνει γεύση γιατί δεν βρίσκεται μέσα στην άλμη του. Τα ο ίδιο συμβαίνει και με τα ληγμένα τρόφιμα, πολλά από αυτά μπορούν να καταναλωθούν άφοβα, όμως είναι αμφίβολο αν έχουν διατηρήσει την αρχική τους γεύση.

 

Πίσω →