Η επίδραση της τροφής στην αύξηση του μεταβολισμού

Ειδική λειτουργική επίδραση της τροφής ή Θερμική ή θερμογενετική επίδρασή της

Ο όρος χρησιμοποιείται για να καθορίσει την επίδραση της τροφής στην αύξηση του μεταβολισμού, μετά την πρόσληψη τροφής. Η ολική αύξηση της θερμιδικής απώλειας, πάνω από τον ΒΜ, για έξι ώρες μετά από ένα γεύμα το οποίο αποδίδει 1000 kcal είναι περίπου 10%. Από την εποχή του Rubner υποστηριζόταν ότι η πρωτεΐνη διαθέτει μια ιδιαίτερη ειδική λειτουργική επίδραση , την οποία δεν παρουσίαζαν οι υδατάνθρακες και τα λίπη. Ορισμένοι απέδωσαν την επίδραση αυτή στην απώλεια ενέργειας για την σύνθεση της ουρίας.

Γενικά θα πρέπει να λεχθεί ότι η θερμική επίδραση της τροφής θεωρείται μικρή και ότι είναι πολύ δύσκολη η ακριβής μέτρησή της, ενώ η σημασία της στην αιτιολογία της παχυσαρκίας είναι πολύ περιορισμένη.

Τα αίτια της θερμογενετικής επίδρασης της τροφής δεν είναι γνωστά. Το γεγονός ότι αρχίζει 10’ μετά την πρόσληψη της τροφής πιθανών να έχει σχέση με την έκκριση γαστρικών υγρών και γενικά τη λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα για την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων.

Πολλοί σήμερα υποστηρίζουν ότι η ειδική λειτουργική επίδραση της τροφής δεν έχει σχέση με τις πρωτεΐνες αλλά με το γεύμα αυτό καθ’ αυτό, γιατί έχουν βρεθεί οι ίδιες περίπου αυξήσεις του ΒΜ με ζελατίνη, ζάχαρη ,ή γάλα. Εξάλλου δεν φαίνεται να υπάρχει συνεργική επίδραση της θερμογενετικής επίδρασης της τροφής και του ψύχους.